نویسنده و کارگردان مطرح ارومیه ای در گفتگو با ولات‌نیـــوز: تئاتر در آینده‌ای نزدیک در سبد خانوار قرار می‌گیرد

به گزارش ولات‌ نیوز؛ از وی به عنوان پدر تئاتر کُردی در ارومیه یاد می شود، خود متولد مهرماه ۱۳۵۶ در روستایی از توابع شهرستان اشنویه است اما سالیان سال است که عمر خود را صرف فعالیت های هنری وفرهنگی در ارومیه کرده است.

نویسندگی، کارگردانی و بازیگری در ده ها فیلم داستانی و نمایشنامه به زبان های فارسی، کُردی و آذری و کسب عنوانین استانی، ملی و بین المللی در جشنواره های تئاتر برایش کارنامه سنگینی در این حوزه رقم زده است.

رسول بانگین را تمام هنرمندان و فعالین عرصه فرهنگی می شناسند او خود را وامدار هیچ جریان، نژاد و مذهبی نمی داند و این مهم شاید اصلی ترین دلیل محبوبیت اش در این شهر با تنوعی از اقوام وادیان مختلف باشد.

این روزها نمایش نامه های موفق اش را در اکثر شهرهای ایران بر روی صحنه می برند، نمایش نامه هایی که می تواند مخاطب را مجذوب خویش کند و حتی گاهی اشک را بر گونه هایش جاری سازد.

پس از اجرای موفقیت آمیز تئاترهای کُردی “بووکه بارانه”، “خج و سیابند” و “درویش‌عودی” در چند سال اخیر در ارومیه از وی به عنوان پدر تئاتر کُردی نام برده می شود.

بازیگران زیادی در ارومیه با فعالیت در رکاب وی امروز صاحب عنوان وشهرت شده اند و از وی به عنوان استادی حرفه ای ودلسوز اما سخت گیر نام می برند.

پس از ۵ روز اجرای موفق تئاتر “به تدرج” در شهر ارومیه مصاحبه ای با این شخصیت هنری ترتیب دادیم، مصاحبه ای که میتواند درک ما را از تئاتر و موانع پیش روی آن وسیع تر کند.

رسول بانگین با اشاره به اینکه جایگاه تئاتر در شهر ارومیه ضعیف است عنوان کرد: ارومیه شهری صد درصد فرهنگی نیست و جایگاه ضعیف تئاتر هم ربطی به اجرای کُردی، تُرکی و فارسی آن ندارد.

وی ادامه داد: تئاتر ابزار و معقوله‌ای فرهنگی است و خوشبختانه در چندسال اخیر تا کنون اتفاقات بسزایی اعم از اجرای تئاترهای موفق و تماشاگرپسند در شهر ارومیه صورت گرفته است که اگر این روند ادامه پیدا کند ما می‌توانیم امیدوار باشیم که تئاتر بتواند در سبد خرید خانوار قرار گیرد و تمام خانواده‌ها بخشی از درآمد خود را در خرید کارهای فرهنگی مانند تئاتر صرف نمایند.

نویسنده و کارگردان تئاتر های کُردی ” بووکه بارانه”، “خج و سیابند” و “درویش عودی” در رابطه با استقبال مردم از تئاترهای برگزار شده در ارومیه اظهار داشت: استقبال مردم از تئاترهای کُردی بسیار چشم‌گیر بوده اما این نمی‌تواند دلیل خوبی باشد که عنوان کنیم مردم تئاتر را خوب میشناسند.

او ادامه داد: در ارومیه تئاتر کُردی یا تُرکی به آن صورت وجود نداشته است و در گذشته این تئاترها برای بعضی از جشنواره‌ها و فستیوال‌ها صورت می‌گرفت. اما خوشبختانه در چندسال اخیر با تبلیغاتی مناسب تئاتر بر روی صحنه نمایش می‌رود و مردم می‌توانند با آن در ارتباط و آن را درک کنند و دلیل استقبال مجدد مردم از تئاترهای اجراشده، کارگردانی، نویسندگی و اجرای عالی آن تئاتر است.

وی افزود: تئاتر یک ابزار قدرتمند برای هر ملتی است و تئاتر کُردی هم در ارومیه درحال شکل گرفتن و نوپا است، ما نمی‌توانیم چشم‌اندازی ۵ یا ۱۰ ساله برای آینده‌ی تئاتر کُردی در این شهر در نظر بگیریم و این امر به مانند یک درخت ریشه می‌خواهد و سپس می‌توانیم از آن میوه برداشت کنیم.

بانگین با اشاره به موانع و مشکلاتی که در طول مسیر ساخت این تجربه ها داشته است اذعان داشت: حدود ۲۰ سال است که به صورت حرفه ای در فعالیت‌های تئاتر بوده‌ام، اما هرگز برای تئاتر کار نمیکنم بلکه تئاتر همواره به عنوان یک ابزار فرهنگی بوده و به مانند ماشینی است که می‌تواند ما را از این شهر به شهر دیگر برساند.

وی ادامه داد: موانع و مشکلات برای تمام کسانی که در این حرفه هستند، وجود دارد اما نکته‌ای که مهم‌ترین مقصدی که بنده را امیدوار به ادامه راه می‌کند جهان بینی است که ملت خود را برای دستیابی به افکار مدنظر آنها متصور میشوم . 

او افزود: متاسفانه در خیلی از فعالیت‌های اعتراض‌ آمیز مانند تظاهرات‌ها سردرگمی وجود دارد و ۹۰ درصد مردم دقیقا متوجه نیستند برای چه هدفی شعار سر میدهند و حرفه ای فرهنگی به مانند تئاتر باعث می‌‌شود که مردم به صورت روانکاوانه‌تر و روشن تر به اهداف و فکر خود عمل کنند.

این فعال فرهنگی وهنری با اظهار به کم‌رنگ بودن نقش مسئولین در حمایت از حوزه‌ی فرهنگ و هنر و درآمد تئاتر عنوان کرد:مسئولین ما دغدغه‌ی حمایت از تئاتر و فعالیت‌های فرهنگی را ندارند و هنوز به این بلوغ فکری دست نیافته‌اند که در کنار مخارج میلیاردی که صرف ورزش‌هایی به مانند فوتبال و والیبال می‌کنند، برای فرهنگ و هنر این مملکت هم هزینه کنند.

وی ادامه داد: تئاتر درآمد دارد اما هیچ‌گاه درآمد آن نمی‌تواند مخارج آن را برطرف جبران کند، تئاتر یک فعالیت گروهی متشکل از از بازیگران، اعضای موسیقی، اکیپ تبلیغاتی، دکور، لباس و صحنه است که با توجه به طولانی بودن زمان ساخت آن، اگر هر تئاتر صدمیلیون هم فروش کند و این رقم بین این افراد تقسیم شود، باز هم در مقایسه با ماه ها وقت و زمانی که صرف آن کار کردند نا چیز خواهدبود.

او افزود: در کل هزینه‌ها با فروش بلیط و حمایت مالی برخی از افراد به ظاهر فرهنگ ‌دوست جمع‌آوری می‌شود و مخارج ما به سختی برای تولید کار بعدی تامین می‌گردد.

بانگین در پاسخ به این سوال که” آینده تئاتر را در شهر ارومیه چگونه ارزیابی میکنید؟”اظهار داشت: آینده و چشم‌انداز جالب‌توجهی نمی‌توان برای تئاتر این شهر وجود ندارد و باید مسئله را رفتار مردم دنبال کرد، تئاتر متکی به یک سری افراد است و آنها تعیین می‌کنند سطح تئاتر در ارومیه به چه اندازه‌ای باشد.

وی ادامه داد: مشکل اساسی ما در بحث فرهنگ، ناکارآمدی افراد در این حوزه است که اگر این افراد با مطالعه، تخصصی و به صورت علمی تئاتر را به مرحله‌ی اجرا برسانند و از تجربه‌ی سایر افرادی که در این زمینه موفق بوده‌اند، استفاده کنند قطعا آینده و موفقیت خوبی را میتوان متصور شد در غیر اینصورت چند امیدوارکننده نخواهد بود.

وی درپایان در پاسخ به این سوال که “دلیل استقبال پرشور از تئاتر های کُردی وی چیست؟” گفت: از دلایلی که تئاترهای ما به صورت خیلی قوی ظاهر می‌شوند وجود افرادی کاردان، مترجم و متفکر در این حوزه است که میتوان به چهره‌هایی هم‌چون عزیز نعمتی شاعر و مترجم کُرد ارومیه و همچنین به استاد رضا هناره اشاره کرد که موسیقی و صدای وی در طول تئاترهای اجراشده باعث شده تا اجراهای ما رنگ تخصصی و کارآمد به خود بگیرد .

انتهای پیام://حکیم بصیرت

کدخبر:۰۰۸۲۱