آتش زدن بقایای گیاهی و کاه و کلش مزارع، اتفاقی ست که گاه و بیگاه شاهد آن هستیم و کشاورزان عمدتا بدون آگاهی از پیامد ها، اقدام به چنین عملی می نمایند! این عمل یکی از سنت هایی ست که در کشاورزی سنتی ما گاه و بیگاه ، آن هم متاثر از دلایل مختلف همچون

کشور های مختلف جهان توجه ویژه ای به مرزهای خود داشته و دارند چون همواره دارای چالش ها و فرصت های متعدد برای دولتمردان و جامعه بوده و همواره دولتمردان در تلاش بوده اند تا مرزنشیان از شرایط مناسبی برخوردار باشند تا مرزبانان غیر رسمی کشور باشند و زمینه ساز امنیت بیشتر برای کشور و

پیشرفت و توسعه ی اقتصادی هر جامعه ای نسبت مستقیم با توسعه ی انسانی آن دارد و توسعه ی انسانی محقق نخواهد شد مگر اینکه شاخص های توسعه ی انسانی و مفاهیم نظری آن ، منطبق با تعریف نهادها و سازمانهای علمیِ بین المللی و همچنین همسو با مفاهیم مدرن علوم انسانی در حوزه ی

آذربایجان غربی اگرچه تنها استان چندقومیتی کشور به شمار نمی رود اما به واسطه به قدرت رسیدن برخی از نااهلان از طریق برانگیختن احساسات قومی و رخنه این فرهنگ غلط در تمام ابعاد مدیریتی آن؛ هر آنکس که نیم نگاهی به سخنان، شعار ها و هیاهوهای سیاستمداران و اربابان قدرت در این خطه رنگین بیاندازد