برای بُزسینا و مسئولینی که روزه سکوت گرفته‌اند!

اگر امروز قلم خبرنگار به جای آنکه از درد و فقر مردم بنویسد، می‌خواهد به مسائل هویتی واکنش داشته باشد قطعا این یک ضعف برای تمام مسئولین این استان از گذشته تا به اکنون است که نتوانسته‌اند مسائل فرهنگی، هویتی و توزیع قدرت را در این استان به شیوه صحیحی مدیریت کنند.

این قضایا و این اتفاقات امری جدید نیست و ریشه در سال‌های دور این شهر که با تبعیض در مدیریت شهری آغاز شد و به تغییر تابلوهای داخل شهر و حذف اسامی کُردی-ایرانی بر سر درِ مغازه‌ها ادامه یافت و نهایتا تا تغییر اسامی کوچه و محلات داخل شهر ارومیه نیز پیش رفت‌! در این شرایط سخت اقتصادی و معیشتی نه‌تنها این تنش‌ها را یارای تمام شدن نیست بلکه عده‌‌ای مغرض با لباس ورزشکار و کوهنورد که باشگاه‌های‌شان از اداره ورزش و جوانان مجوز فعالیت گرفته‌اند همان اندک وحدت باقی‌مانده را نشانه گرفته‌اند و هر طور دل تنگ‌شان می‌خواهد بر طبل تفرقه در این شهرستان می‌کوبند.

کوهنوردان روان‌پریشی که امروز آرامش این شهر و استان را نشانه‌ گرفته‌اند در روز روشن و در سکوت تمام مسئولین این شهر اعم از امنیتی، نظامی و اجرایی با برچیدن تابلوهای اسامی قله‌ها و سعی در انکار هویت و اصالت مردم یک منطقه دارند در واقع به ریش قانون و امنیت این خاک میخندند و برای برنامه‌های آتی خود و تغییر اسامی سایر محلات برنامه‌ریزی می‌کنند و جالب این جاست تاکنون یک نفر به این افراد نگفته است بالای چشم‌تان ابرو است!

همین اظهارات غیرمتعارف اخیر باعث شده تا واکنش‌های تندی در میان مخاطبان به ویژه در شبکه‌های اجتماعی ایجاد شود و به نوعی موجب جریحه دار شدن افکار عمومی شود!

نیک میدانید که #بزسینا( به کوردی: بوزێ سینا یا وارێ سینا) بر طبق شواهد و زیست هزاران ساله در این منطقه، بوز سینا یک نام اصیل در زبان کُردی است و بنا به گفته پژوهشگران حوزه ادبیات کردی و تاریخ، بوز به معنای رنگ پریده یا سفید مایل به خاکستری می‌باشد و سینا که در زبان کردی همان سیناهی می‌‌باشد، معادل واژه رشته باریک روشن یا اشعه نور است که در ۴ رشته یخچال عمودی دائمی این کوه، به چشم میخورد.

ساکنان محلی و افراد سالخورده این منطقه نیز می‌گویند “سینا” نام عشایری بوده که در فصل تابستان ییلاقات خود را در دامنه این کوهستان برپا می‌کرده‌اند.

این سرزمین و این کوه‌های سر به فلک‌کشیده با پوست، گوشت و خون مردم این منطقه حفظ شده است و تاکنون دشمنان دیرینه این مرز و بوم نتوانسته‌اند یک وجب از خاک این منطقه را اشغال کنند.

اگر فردای روز هر اتفاق ناگواری در پی چنین تنش‌ها و هویت‌گرایی پان‌هایی که سر در آخور آتاترک و جمهوری آذربایجان دارند، رخ دهد قطعا دود آن به چشم همه مردم می‌رود و متهم درجه اول آن نیز مسئولین ما هستند که این شهر و استان را به حال خود رها کرده‌اند.

در این روزهایی که فشارهای اقتصادی و روانی استقامت روحی‌مان را در هم شکسته، کمی بیشتر مراقب هم باشیم، نه من می‌توانم تاریخ و هویت تو را انکار کنم و نه تو می‌توانی با تمام اربابان اجیر شده‌ خود حتی یک نام را به هویت خود گره بزنی.

بگذارید مردم زندگی کنند!

انتهای پیام/ حکیم بصیرت