چرا جوزف یوسفی متفاوت است؟
آزاد یوسفی راد
اینجا چهره غایب است؛ اما هویت پابرجاست!
وقتی وارد فضای نمایشگاهی شدم، نمیدانستم قرار است با چه چیزی روبهرو شوم. سکوتی که در قابها موج میزد، مرا به تأمل واداشت. در دنیای امروز که چهرهها معیار اصلی شناخت شدهاند، جوزف یوسفی جسورانه تصویری متفاوت آفریده است؛ تصاویری که با غیاب چهره، ما را به بازاندیشی درباره معنا و مفهوم هویت دعوت میکند.
ارائهای که هم ریشه در تاریخ و فرهنگ کوردی دارد و هم از دغدغههای عمیق اجتماعی و فردی تغذیه میشود، مخاطب را به تماشای پرسشی پنهان وامیدارد: اگر چهره دیگر مدخل شناخت انسان نباشد، شناخت چگونه ممکن میشود؟ سوالی که در عمق این مجموعه نهفته است، ما را مجبور میکند فراتر از همیشگیها بیاندیشیم.
بهعنوان یک روزنامهنگار، علاوه بر تجربه این آثار با یوسف یوسفی، خالق این مجموعه که با نام هنری «جوزف» شناخته میشود، به گفتگو نشستم. گفتگویی که شاید پاسخی برای بسیاری از پرسشها باشد.
گفتگو با جوزف یوسفی؛ هنرمندی متفاوت، با دغدغههایی عمیق
۱. جوزف، هدفت چیه؟ دقیقاً چی میخوای؟
«هدفم گفتن ناگفتههاست؛ اینکه بتونم صفحهای تازه از بینش و راهحل هنری باز کنم. جایی که هر مخاطب، در سکوت، بتونه با خودش روبهرو بشه و از درونش چیزی تازه کشف کنه.»
جوزف بهوضوح در آثارش سکوت را به زبان تبدیل کرده و این سکوت میتواند دریچهای به رؤیت درونیات هر مخاطب باشد.
۲. چرا متفاوتی؟ چرا مثل بقیه نیستی؟
«هیچوقت قصدم تقلید نبوده. تمام هدفم بیان احساسات و دغدغههامه. بهعنوان یک هنرمند، وظیفهم خلقه، نه تکرار چیزی که از قبل بوده.»
این جمله ساده، توضیحی است روشن از چرایی شکل متفاوت آثار او؛ او اهل تکرار نیست، اما هر قاب همچنان اصالت را فریاد میزند.
۳. چرا میخوای متفاوت باشی؟
«دنیای امروز پر از تکراره؛ من دنبال صداییام که هنوز شنیده نشده. یه صدای خاموش که مدتهاست جاش توی تصویرها خالیه.»
تمایز جوزف در نمایشگاه «در غیاب چهره» دقیقاً همین است؛ او مخاطب را نه به یک توصیف آشکار، بلکه به کاوش در صدای پنهان تصویر هدایت میکند.
۴. چرا اینطوریای اصلاً؟
«چون دغدغهها و پرسشهام یهشبه شکل نگرفتن. جایی بزرگ شدم که هویت یا پنهان بود یا تحقیر میشد. این “اینطوری بودن” یه واکنشه به سالها خاموشی، ولی در عین حال یه انتخابه—انتخابی برای زنده نگه داشتن چیزی که همیشه سعی شده نادیده گرفته بشه.»
این جمله بازتاب تمام آن چیزی است که در نمایشگاه میتوان دید. در هر قاب، سکوتی که از سالها تلاش برای حفظ هویت میجوشد، جاری است.
۵. فکر میکنی مخاطبات اصلاً تونستن آثارتو درک کنند؟
«بعضیها نه، بعضیها آره، و همونا برام کافین. اثر من لزوماً نباید مفهوم روشن و واضح داشته باشه؛ همین که هر مخاطب بخشی از اون رو زیست کنه، همین کافیه برای یک هنرمند.»
جوزف در توضیح فلسفه مجموعهاش بیان میکند: «این عکسها در سه سطح معنایی قابل تأویل هستند؛ بهصورت تکی، ترکیبهای سهتایی و در نهایت بهعنوان یک مجموعه کامل ۱۶تایی. هر کدام از این سطوح، معنای مستقلی دارند، اما در کنار آن، دو ابجکت بهعنوان مکمل تجربه مخاطب وجود دارد. هدف این ابجکتها ارائه پاسخ نیست، بلکه باز کردن فضایی برای تأمل و کشف شخصی است.»
زیبایی در غیاب چهره
نمایشگاه «در غیاب چهره» چیزی بیش از هنر تصویری است؛ این نمایشگاه سفری به ناخودآگاه انسان، هویت و فرهنگ است. جوزف یوسفی در هر قاب، با بهرهگیری از پوشش سنتی کوردی و طبیعت آرام این سرزمین، نشانههایی از هویت انسانی را فراتر از ظاهر به تصویر کشیده است. آثار او تکرار نیستند، بلکه تردیدی هستند که باید زندگی شوند.
بدون شک، جوزف یوسفی با این مجموعه، نقشی ماندگار در هنر معاصر ارومیه بر جای گذاشته است؛ نقشی پر از پرسشهایی که پاسخهایشان را در ذهن مخاطب جستوجو میکند.
این نمایشگاه که از ۵ اردیبهشت ماه با استقبال گرم اهالی فرهنگ و هنر و دوستداران این عرصه برپا شده است تا ۱۹ این ماه در نگارخانه ۱۷ ارومیه میزبان علاقهمندان است.
برچسب ها :جوزف یوسفی ، درغیاب چهره ، یوسف یوسفی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
شما باید وارد شوید تا نظر بنویسید.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰