نماینده‌ی مجلس = نویسنده‌ی فرمان

به قلم: سیداد شیرزاد – کارشناش حقوق

از زمانی که دولت در جوامع انسانی تشکیل شده‌است یعنی بیشتر از ۵۰۰۰ سال قبل، حکومت‌ها، بر مبنای فرمان‌های صادره، روابط بین خود و مردم و بین مردم و مردم را تنظیم کرده و شکل می بخشند. این پدیده در جهان ذهنیِ دینی و مذهبی با ده فرمان موسی تجلی و نمود می‌یابد. پیوند زمین و آسمان، با ارسال فرامین از آسمان به زمین، هم تخطی از فرمان را به تجاوز به حریم خداوند و فرستنده فرمان بدل می‌کند و هم جدای از ضمانت اجرایی این‌جهانی (یعنی مجازات)، تخطی از فرمان و طغیان در برابر قانون را به ضمانت اجرایی آن‌جهانی(عقوبت و عذاب عالم باقی) نیز تجهیز می‌نماید همچنین حاکم نیز به عنوان دریافت کننده‌ی فرمان، نماینده و امانت‌دار فرمان و مسئول اجرای فرمان، قرار می‌گیرد. رابطه‌ی انحصاری منبع فرمان با دریافت دارنده‌ی فرمان، جایگاه و پایگاهی بی‌بدیل برای او به ارمغان می‌آورد و او را به گونه‌ای به تجسم و تداوم فرمان می‌نمایاند و هم اوست که ناظر رعایت و مجری فرمان است لذا در چنین نگرش و رهیافتی حتی تصور لگدمال کردن فرمان و قانون از طرف چنین شخصی غیرممکن و یا بسیار بعید به نظر می‌رسد.

در جهان مدرن، ارتباط آسمان و زمین به کیفیتی که در زمان پیامبران بود موضوعیت ندارد و انسان‌ها در قالب دولت‌های مدرن، نهادهای اجرای قانون و نوشتن قانون (نوشتن فرمان) را از هم تفکیک کرده‌اند. در این سبک از زندگی نیز جایگاه نویسنده‌ی فرمان (قوه مقننه) به گونه‌ای ناخودآگاه و ناخواسته در امتداد رسالت و فرمان‌فرماییِ انبیا انگاشته می‌شود نمایندگان مجلس به عنوان نویسندگان و تهیه‌کنندگان فرمان، از مصونیت سیاسی و قضایی برخوردار هستند این مصونیت، فی‌الواقع دگردیسیِ تقدس و معصومیت حاملان فرامین الهی در ساختار جدید اجتماعی و سیاسی است.

تصور طغیان بودا از تعلیمات خود یا سرکشی موسی از ده فرمان یا زیرپا نهادن قواعد و دستورات اسلامی از طرف حضرت محمد شاید حتی در مخیله‌ی ما هم نگنجد اما نماینده مجلس شورای اسلامی که گویا به لقب انقلابی هم مزین گشته‌است، مأمورِ موظفِ اجرای فرمانِ خود را به علت پاسداری از قانون و تلاش در جهت اجرای فرمان مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد!!

چند پرسش؛

۱_ اشکال از فرمانی است که برای چند میلیون نفر تدارک دیده شده و ضمانت اجرایی هم دارد و تخطی‌کنندگان از آن، به سفت و سخت‌ترین وجه ممکن با همان ابزار قانونی (فرمان) به مقدَم دادگاه فرستاده می‌شوند؟!

۲_ اشکال و نقض از نویسنده‌ی فرمان (نماینده‌ی مجلس) است که خود باور و اعتنائی به فرمان صادرە توسط نهادی که خود عضوی از آن است ندارد؟! و یا شخص مورد نظر، توانایی و شایستگی لازم جهت سپردن چنین مسؤلیت سترگی را ندارد؟!

۳_ آیا مردم هم باید مانند نویسنده‌ی فرمان (نماینده‌ی مجلس) با فرمان و قانون برخورد نمایند؟!

۴_ آیا نویسنده‌ی فرمانی که خود فرمان‌شکنی کرده(نماینده‌ی مجلس) به همان سیاق که خود فرمان فرموده، مورد بازخواست قرار خواهد گرفت؟!

۵_ در صورت عدم برخوردِ مطابقِ با فرمان، با فرمان‌فرمای فرمان‌شکن، آیا انتظار احترام به فرمان از سوی مردم، موجه، قابل‌تصور، منصفانه و معقول است؟!

و بسیاری از پرسش‌های دیگر