در هر جشنواره مهم‌ترین آراء مربوط به نظر مخاطبین یک تئاتر است نه نظر داوران

رسول بانگین نویسنده و کارگردان تئاتر “درویش عودی ” با اشاره به چهاردهمین جشنواره تئاتر کُردی سقز می گوید :در هر جشنواره مهم‌ترین آراء مربوط به نظر مخاطبین یک تئاتر است نه نظر داوران

به گزارش ولات نیوز : چهاردهمین جشنواره تئاتر کُردی سقز شامگاه پنجشنبه در سالن اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهر آغاز شد و شامگاه یکشنبه با معرفی گروه ها و نفرات برتر بکار خود پایان داد.

در این دوره از جشنواره ۱۲ نمایش از شهرهای مختلف ایران در بخش رقابت و ۲ نمایش در بخش جانبی به روی صحنه رفتند و نمایش های خود را برای تماشاگران پر شور سقزی اجرا کردند

از ارومیه نمایش‌ “درویش عودی” به کارگردانی رسول بانگین و همچنین نمایش “عیشاء” به کارگردانی حامد اسماعیل‌وند به این جشنواره راه پیدا کرده بودند.

خبرنگار ولات نیوز برای اطلاع از ضعف و قوت های این جشنواره گفتگویی را با رسول بانگین نویسنده و کارگردان یکی از آثار راه یافته به این جشنواره ترتیب داده است.

رسول بانگین در پاسخ به سوال مطرح شده خبرنگار ولات نیوز گفت : سیاست کلی جشنواره تئاتر کُردی دچار سردرگمی است، که این نه تنها موجبات رشد و شکوفایی تئاتر کُردی نمی‌شود بلکه موجبات بروز نفاق و کدورت ذهنی در میان هنرمندان این عرصه را نیز فراهم می‌کند، در همین اختتامیه چهاردهم نیز نمونه ای از آن را دیدیم. 

وی در ادامه گفت: اثری بسیار شاخص در زیر و بم همین سیاست نامشخص جشنواره مظلومانه گم شد، آیا امیدی هست که ما سال بعد از همین گروه اثری دیگر در جشنواره داشته باشیم؟! ما در حال رشد هستیم ولی هنوز تنومند نشده ایم، هم سیاست جشنواره باید روشن باشد و هم در برخورد با چنین گروه‌هایی باید قدری منصف‌تر و کمی مهربان‌تر باشیم، هیچ باغبانی نهالی را که هنوز در خاک ریشه ندوانیده به شدت تکان نمی‌دهد. 

او اضافه کرد: ما بازیگران بسیار خوبی در کردستان داریم و کارگردان‌ها و نویسندگان بسیار خوش ذوقی هم وجود دارند، تهیه و تدارک برنامه‌های جامع برای تک تک این اصناف می‌تواند بسیار راهگشا و موثر باشد، به‌خصوص دعوت و برگزاری جلسات فصلی بین نمایشنامه نویسان کُردزبان می‌تواند کمک بزرگی به تولید متون کُردی که اصلی ترین معضل حال حاضر تئاتر کردی است، باشد

رسول بانگین در رابطه با تأثیرات جشنواره‌ های مختلف بر فضای تئاترهای کشور گفت: تأثیر این جشنواره‌ها می‌تواند مثبت یا منفی باشد، جشنواره با کانالی که برای عرضه نوع و شکل آثار نمایشی ایجاد می‌کند می‌تواند در تعیین سطح سلیقه، دانش و پویایی آثار و نیز مخاطبین آثار، نقش حائز اهمیتی داشته باشد، هر چند کیفیت و درجه هنری یک جشنواره بسته به آثاری است که در آن اجرا می‌شود اما سیاست‌های ارزشی خود جشنواره هم در تعیین سطح این تراز کیفی نقش مهمی دارد، در واقع این دو در موازات هم در حرکتند و کمال هر یک وابسته به جمال دیگری است. 

وی با اشاره به علت حواشی های گاه و بیگاه جشنواره های تئاتر گفت: در کشور ما که رنگین کمان سلایق مسئولین است، با تعویض آبدارچی اداره نیز خط مشی جشنواره سمت و سوی دیگری به‌خود می‌گیرد و همین موجبات بروز سردرگمی را در بین آثار متقاضی حضور، فراهم ساخته و همین امر نیز غالبا تنش‌های بعد از پایان جشنواره را رقم میزند.

 وی ادامه داد: در واقع به دلیل سیاست‌های غلط متولیان فرهنگی کشور در برگزاری جشنواره های مختلف غالبا هنر و هنرمندان ما آسیب دیده اند و از سیر جریان مستقل فکری و هنری خود به‌سوی جریان سفارشی و بازاری و خودخواهانه به‌ظاهر حامیان مربوطه کشیده شده اند.

 بانگین در پاسخ به این سوال که آیا نتایجی که از جشنواره‌های این چنین به دست می‌آید گواه قطعی بر یک اثر و بازیگران آن است، گفت: بنده مخالفم در همین رابطه جناب دکتر صادقی هم در اختتامیه جشنواره در حین قرائت بیانیه هیئت داوران این نکته را متذکر شدند که آرای هنری صرفا یک جریان نسبی بوده و نظر و سلیقه چند نفر در مورد آثار ارسالی عنوان شده و قطعا با تغییر هیئت داوران آرا نیز تغییر خواهند کرد، چه بسیار آثاری که در جشنواره ای محروم از تشویق بوده اند و در جشنواره ای دیگر بسیار حائز رتبه شده اند. 

وی همچنین گفت : به نظر شخص بنده مهمترین آرا مربوط به نظر مخاطبین است و این مردم هستند که موجبات سقوط و صعود یک اثر هنری را فراهم می‌سازند، مردم به‌زودی نظر داوران در مورد یک اثر نمایشی را فراموش می‌کنند اما تاثیری که آن نمایش بر روح و روان‌شان می‌گذارد را هرگز فراموش نخواهند کرد، حتی گاه نسبت به نظر داوران در مورد آن اثر موضع می‌گیرند و این امر سبب تحقیر و نزول شخصیت هنری آن داوران در ذهن مردم نیز می‌شود. 

وی خاطرنشان کرد: جریان داوری یک پروسه ی بسیار حساس و مهم است، چون پس از پایان قرائت نتایج یک جشنواره، این فقط آثار نمایشی نیستند که درجه بندی می‌شوند بلکه میزان سواد، شعور و درک داوران از آثار ارائه شده نیز درجه بندی می‌شود و در آن روز چه بسیار تابوهایی که نمی‌شکنند.

کارگردان و نویسنده تئاتر “درویش عودی” در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه “آیا بازی ضعیف بازیگران این تئاتر سبب دریافت نکردن جوایز در این جشنواره بود؟ ” گفت: قطعا اینطور نیست! همه می‌دانیم که درویش عودی یکی از مهمترین آثاری بود که در چند سال اخیر به‌روی صحنه رفت و حاصل تلاش یک تیم حرفه ای بوده است. 

وی اذعان داشت : ما یکی از بهترین کارهای جشنواره را ارائه دادیم، هرچند بسیاری زبان نمایش را که کُرمانجی بود نمی‌فهمیدند اما بسیار در مورد زیبایی کار با من سخن گفتند، در همین جشنواره موسیقی استاد رضا هناره چون آوازهای دردناک سرزمین مادری به نجوا درآمد، بازی جعفر پاکنیا و علی بانگین پرقدرت بود و سمانه میرزایی برای اولین بازی روی صحنه آن‌ هم در شرایط جشنواره بسیار درخشان بودو تقریبا کسی از دوستان حاضر در جشنواره نبود که از بازی جسورانه و موثر سمانه میرزایی صحبت نکند، هر چند بنده زیاد راغب نبودم که او جایزه ای بگیرد چون بازی در اولین جشنواره و اولین اجرا و در پی آن گرفتن جایزه می‌تواند گور آدم را براحتی بکند.

او ادامه داد: بارها دیده ام که دوستان با اتفاقی شبیه به این متوهم شده اند! این همان سمی ست که یک جشنواره می‌تواند از خود ترشح کند و بسیار کشنده است، تلاش همه چیز را بیمه می‌کند، یادمان باشد جایزه ای که امروز می‌گیریم متعلق به کار امروزمان نیست، متعلق به سعی و تلاشی است که سالیانی پیش‌تر داشته‌ایم.

وی با اشاره به توانمندی های بازیگران تئاتر دوریش عودی اضافه کرد : علی بانگین نیازی به این جوایز ندارد چون در جاهای مهم‌تری ستایش شده است اما به نظرم جعفر پاکنیا در آن سفره سهمی داشت او امروز بازیگر قابلی ‌است، شاید بگویم مهمترین بازیگر کُرد زبان شهر ارومیه ، چون هم آموخته خوبی دارد و هم با قدرت و شکیبایی ظاهر می‌شود، بسیاری از دوستان بازیگر دیروز و امروز دانش آموخته او هستند، چون بنده وقت و حوصله کلاس را نداشتم و به همین دلیل او تنها کسی بود که می‌شد کلاس را به او سپرد، ریشه ها بسیار مهم‌اند، جعفر پاکنیا تاکنون آنطور که باید دیده نشده است اما دلیلش این نیست که کوچک‌اند بلکه به آن دلیل است که ایشان هنوز شاخ و برگی به‌هم نساخته است بلکه به ریشه ها پرداخته است، شاخ و برگ در اولین باد خزان رنگ می‌بازند اما ریشه ها جاودانه اند، کیهان حسینی و تورج پاکپور هم بازیشان بسیار خوب است، آینده متعلق به آنهاست اگر بیشتر خود را بشناسند.

رسول بانگین در پایان گفت: از همه دست اندرکاران و برگزارکنندگان جشنواره تئاتر کُردی سقز از اولین دوره تا چهاردهمین دوره آن تشکر و قدردانی میکنم و امیدوارم که همیشه پر از شوق خدمت به سرزمین مادری‌ام باشند از شما هم سپاسگزارم که رسانه‌یتان همواره همراه و همکار ما بوده است، قطعا نقش شما در معرفی و گسترش تئاتر کُردی در بین مردم هرگز قابل کتمان نیست.

انتهای پیام :// حکیم بصیرت 

کدخبر: ۰۰۸۸۵