آبشار_سولک، آبشاری به درازای تاریخ، خروشان در رشته کوه های زاگرس

سفر به آبشاری زیبا که در بستری از زیبایی های خداوندگار رنگ ها باصلابت غرش می کند.

به گزارش ولات نیوز :هرکجا که باشی در پی فشار ناشی از سختی و مشقت های کار و زندگی و حاصله از جو سنگین زندگی شهری و برای فرار از آلودگی های صوتی و هوایی چیزی که درخاطرت می آید راهی شدن به محیطی است که کمی از فشار رها شوی و برای چندساعت هم شده فکرت ازمشغله و فشار زندگی فارغ شود،درشهر های مختلف هزینه های زیادی صرف ایجادمکان های تفریحی بدین منظور می شوداماارومیه ای که باشی دستت بازتراست سوای مکان های تفریحی درداخل شهرکه البته شایدهزینه ی چندانی برایش نشده باشد، ارومیه آنقدر جاذبه ی طبیعی دارد که درصورت کمی توجه دیگر نیازی به هزینه های اضافی ندارد.

اما جایی که در میان انتخاب های همگان بیشترین توجه رابه خود جلب می کند قسمت های غربی شهرستان است علی الخصوص که فعلا از امواج سابق پهنه نیلگون دریاچه ارومیه خبری نیست!
از فضای شهر که کمی دور میشوی و کم کم اثری از آن فشار ها نمی ماند و به جهت غربی شهرستان رهنمون میشوی وراه هایی راکه گویا قرار است تورابه ناکجا آبادببرند راطی میکنی ناگهان به جایی میرسی که هر چهدیدی از یادت می رود!جایی که از وضعیت راه هایش شایدهرگز فکرنمیکردی آخرچشمانت به روی آن باز شود نه از فضای شهرچیزی درذهنت می ماند نه از گودال ها و پیچ های بی حصار جاده ها، چشمانت به روی مکانی بازمیشود که هرکس حضور در آن یافته آنرا قطعه بهشت گمشده ای می داند که همانندش رایافتن کاریست بس دشوار.

منطقه ای که از هر جنبه که بگویی طبیعتی دارد بی نظیر از کوه های سر به فلک کشیده اش که چون دیواریست استوار بین خاک کشور و ترکیه تا دشت های سبز و بی انتهایش که همچون لباسیست یکدست که به گل آنرا آراسته و رود هایی که همچون اکسیر سر زندگی در این دشت های بی انتها پراکنده شده اند از باغ های متنوعش که به عطر سیب آمیخته شده تا درخت های خودروی کوهستانی اش چون زالزالک و سیب وحشی و گلابی وحشی اش که به دامنه ی کوه های استوارش پناه برده اند و سبزی های کوهی اش و هوای بی نظیرش،منطقه ای که از لحاظ غلظت اکسیژن جزو پانزده منطقه ی برتر در جهان است و در استان و حوالی مانندش را نمی یابی، زیبایی و پاکی هایی که با دل های ساده و پاک مردمان مهمان نوازومهربانش آمیخته شده،آری در چهل کیلومتری شهرستان ارومیه قطعه ای از بهشت است از هر گزند و آسیبی به دور مانده، منطقه ای که چون دیواری درضلع غربی شهر قرار گرفته و از دریاچه ی زیبای مارمیشو آغاز و دره ی بی نظیر پسان و آبشار سولک و پیست اسکی خوشاکو و سد زیبای شهرچای در آغوش نهاده و به چشمه های آب گرم هفت آباد و آبشار بی نظیر سوله دوکل ودریاچه مام شیخ که در کوه های دالامپر مامن گزیده منتهی می شود، منطقه ای که در سرمای رشته کوه های زاگرس آرام گرفته و فرهنگی به درازای تاریخ در خود نهاده است.

روستای سولک یکی از روستاهاییست که در دل این بهشت گمشده قرار گرفته در مجاورت پیست اسکی خوشاکو و چند کیلومتری دریاچه ی بی نظیر مارمیشو، روستایی که آوازه اش بخاطر آبشار زیبای آن است که درانتهای دره ی زیبا و پر آب هفت چشمه (هه فت کانی)قرارگرفته وآب آن ازدامنه کوه های دره رش و ترگور که در اکثر مواقع سال پوشیده ازبرف هستند سرچشمه می گیرد.آبشار سولک برخلاف تصور عموم به دو بخش تقسیم می شود.آبشاری که اکثر گردشگران آنرا مشاهده می کنندآبشار اصلی نیست بلکه آبشار اصلی بالاتر از آن با چند کیلومتر فاصله در اوایل دره قرار دارد و همیشه سر زنده و خروشان است اما آبشاری که عموم مردم بیشتر با آن آشنا هستند در تابستان نمای زیبای خود را بخاطر قطع شدن آبش در بالادست برای مصارف کشاورزی ازدست می دهد.

اما چیزی که در این میان مایه ی ناراحتی است عدم بهره وری ازپتانسیل های بالقوه ی این آبشارهمچون سایر محل های بکر توریستی این منطقه است که درسایه بی توجهی و یا کم توجهی مسولین حداقل بهره وری از آن صورت نگرفته،نه مکانی برای استراحت مسافرین نه رستوران و امثال آن که ساختنش ازعهده ی روستاییانی که چشم امیدشان به باغ هایی دوخته شده که ثمره ی آن را که برای استحصالش خون دل خورده اندباید به دلیل عدم فروش یا فروش به قیمتی که هزینه هایشان راهم درنمی آورد به اجبارنگه میدارندتا فاسدمیشود،خارج است. بحث راه و جاده ها هم که دیگر قصه ی هزار و یک شب شده و خبر چندانی از رسیدگی نیست.
امیدست که در آینده توجه مسولین کمی به این نعمت های خدادادی باشد و در زیر گرد و غبار پروژه های میلیاردی شهر بودجه ای هم برای این مناطق بی نظیر خصوصا جاده ها اختصاص یابد که شاید این نعمت های خدادادی مرحم درد مردم این بهشت گمشده باشد که به ناچار تن به کوله بری می دهند و بر زندگی و هر آنچه دارد چشم می بندند.

انتهای پیام :// آرش مندا 

کد خبر:۰۱۰۶