آیـاکلیشـه اشتبـاهات تَکـرارخواهـد شـد؟

چند ماه دیگر یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند ۹۸ برگزار خواهد گردید.آنچه که از انتخابات مختلف مجلس در دوره های قبل در اذهان باقی مانده است، شور و شعف اولیه ،شایعات آمدن ونیامدن ها، حدس و گمان های رد صلاحیت ها، تبلیغات آنچنانی، وعده های رانتی ،خاص گرایی و آرای قومیتی ونتایج

کد خبر : 3614
تاریخ انتشار : پنج شنبه ۹ آبان ۱۳۹۸ - ۱۴:۲۱
آیـاکلیشـه اشتبـاهات تَکـرارخواهـد شـد؟

چند ماه دیگر یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند ۹۸ برگزار خواهد گردید.آنچه که از انتخابات مختلف مجلس در دوره های قبل در اذهان باقی مانده است، شور و شعف اولیه ،شایعات آمدن ونیامدن ها، حدس و گمان های رد صلاحیت ها، تبلیغات آنچنانی، وعده های رانتی ،خاص گرایی و آرای قومیتی ونتایج قابل پیش بینی می باشد و پرونده انتخابات بسته می شود تا چهار سال دیگرکه دوباره بدین منوال گشوده شود و دیگر سخنی از نحوه عملکرد نمایندگان، اثر بخشی انها، برنامه ها و اقدامات انها طی دوره نمایندگی به میان نمی آید مانند بازی فوتبالی که تماشاگران فقط تا لحظه شروع آن را دنبال می کنند و بعد از سوت آغاز ،تماشاگران به خانه خود می روند.
تکرار این روند پراشتباه و عدم اصلاح در این ساختارکلیشه ای به عوامل مختلف بستگی دارد اما به قطعیت می توان گفت آماده نبودن بستر حزب گرایی و ناکارآمدی اهرم های نظارت مدنی عمومی در جامعه کنونی ایران، از عوامل اصلی نبود نقشه راه در انتخابات در فضای عمومی جامعه می باشد.انتخابات مجلس به جهت اختیارات وسیعی که در امر قانونگذاری و نظارت برای نمایندگان مجلس در نظرگرفته شده است و همچنین به دلیل انکه نماد دموکراسی و جامعه مدنی می باشد دارای اهمیت وافر می باشد لذا نحوه جهت دهی به افکارعمومی در راستای حرکت به سمت استفاده بهینه از ظرفیت های قانونی چنین نهادی یکی از عمد ه ترین مسائل پیش رومی باشد.
تکرارکلیشه اشتباهات انتخاباتی درکشورهای جهان سوم سر به فلک می زند و هر بار نیزدرقالبی جدید اتفاق می افتد.ایران و به ویژه کشورهای واقع در خاور میانه نیز از این امر مبرا نیستند.
شاید برخی تفاوت ها را در برخی مناطق شاهد باشیم اما اصل مسأله برجای خود باقیست. در کشوری مانند ایران نیزاین امر وجود دارد اما تکرار آن در همه جا یکسان نمی باشد و به دلیل سطح محرومیت،دوری و نزدیکی به مرکز، بافت قومیتی،مذهبی و فرهنگی و… تکرار این کلیشه کمرنگ و یا پررنگتر می گردد.
متأسفانه استان آذربایجان غربی و حوزه انتخابیه ارومیه همه ویژگی های تشدید کنندگی تکرار این کلیشه ها را در خود جای دارد و این امر در این حوزه بسیار پررنگ می باشد به عبارتی در استان آذربایجان غربی تبعیت از الگوهای اشتباهی تکراری در انتخابات نمود بیشتری دارد که نمونه بارز آن انتخابات کاملا قومیتی دوره قبل بود که اکنون مشخص گردید هر دوطرف بازنده اصلی این امر بودند زیرا در فضای غیر تخصصی کسی از توانایی هایت سوال نمی کند ودر چنین محیطی آنکه بتواند می ماند و آنکه فریاد می زند می رود.بحث برسر اینکه چرا چنین است و چرا باید چنین باشد و راهکار ان چیست در این مقال نمی گنجد.اما اگرچه نمی توان یک شبه این امر را وارونه نمود اما حداقل می توان در انتخابات پیش رو از شیب سرعت تکرار این کلیشه ها کاست و طرحی نودر انداخت.اما به چه سان و چگونه؟
اولین گام در این راه پی بردن به این واقعیت است که شیوه قبلی ما اشتباه بوده است یعنی می بایست حداقل رفتارگذشته را تکرار نکرد. اینکه دومرتبه در قالبی جدید و با ظاهری آراسته تر و علمی تر همان حرف ها و توجیه ها را تکرار کنیم ود راین وادی قلم فرسایی نماییم و انتظار نتیجه ای متفاوت داشته باشیم مانند این است که برای رسیدن به مقصد اشتباهی راههای جدیدی کشف نماییم.
در حقیقت هیچ تفاوتی در نتیجه نخواهد شد.انتخابات مجلس نماد مشارکت مردم در چگونگی اداره جامعه است و نتایج آن تأثیر مستقیم و غیر مستقیم بر زندگی اجتماعی انتخاب کنند گان خواهد داشت.فعالین و گروه های مدنی و سیاسی و نهادهایی که در جهت دهی به افکارعمومی نقش دارند در این وادی نقش مهمی ایفا می نمایند.
تعهدگرایی،تخصص گرایی،مهارت یابی وشناخت اخلاقی می بایست از مهم ترین عوامل در معرفی کاندیداهای محترم باشد.راههای نرفته ما در این وادی بسیار زیاد و سخت می باشند اما حداقل می توان از راههای رفته پراشتباه و پرخطر بازگشت و دومرتبه آنها را امتحان نکرد.باید دانست فرصت جبران همیشه نیست و گاهی خیلی زود دیر می شود در نتیجه در انتخابات پیش روبه همت اثربخشی رسانه های اجتماعی و مردمی، بدون انکه قصد رویا پردازی داشته باشیم فقط با اتکا به تجربیات قبلی می توان نتیجه را به گونه ای رقم زد که حداقل شاهد فروپاشی بخشی از معیارهای سنتی در انتخابات مجلس و ظهوراندیشه های نوین وموثرباشیم.اندیشه هایی که همانند کودک نوپایی به ما وعده رشد، بالندگی وتوانایی در آینده ای نه چندان دور را خواهد داد.به هرحال باید بدانیم که تا وقتی که به این کودک فرصت راه رفتن ندهیم هیچ گاه بزرگ و بالنده نخواهد گردید و در جایگاه کنونی خود و تکرار این دور باطل ثابت خواهیم ماند.

به قلم دکتر محمد علی مرادی – دکتری حقوق بین الملل- عضو تحریریه نشریه ولات

برچسب ها : ،

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 63 در انتظار بررسی : 63 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.